പുതിയ കവിതകള് പുതിയ കാലത്തിന്റെ എഴുത്താണ്.പുതു കാലത്തിന്റെ ആശങ്കകളുംവ്യാധികളും അത് പങ്കുവക്കുന്നു.പണ്ട് വൈലോപ്പിള്ളി കുടിയോഴിക്കലിനെപറ്റി എഴുതിയത്,ഒരു രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥക്ക് എതിരായിട്ടായിരുന്നെങ്ങില് ഇന്നാകട്ടെ സ്വയം തീര്ത്തുവച്ച കുടുകള് ഒഴിയുന്നതിനെപറ്റിയാണ് പുതു കവികള് എഴുതുന്നത്.സന്തോഷ് കോടനാടിന്റെ കുടിയൊഴിക്കല് ഈ അര്ത്ഥത്തിലാണ് പ്രസക്തമാവുന്നതും പുതിയ കാലത്തോട് ചേര്ന്ന് നില്ക്കുന്നതും.
പഴയകാലം സ്വന്തം വീടുകള് തണലെകിയിരുന്നു.കൊച്ചു ജീവിതതിന്റ്റെ അനേകം അര്ത്ഥതലങ്ങള് അത് ഉള്ക്കൊണ്ടിരുന്നു.എന്നാല് ഇന്ന് വീടുകളില് നിന്ന് അതെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു.സംഗീതം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്ന വീട്ടകങ്ങള് ഇന്നു അസ്വസ്ഥകളുടെ കുടാരമാണ്."പെരുംകടങ്ങളും/ജപ്തിനോട്ടീസുകളും/മറന്നു/"ജീവിക്കാനാവാതെ
ഉഴറുന്നു. വീടുകള് ഇപ്പോള് മീട്ടുന്നത് ഗിത്താറല്ല.മരണത്തിന്റ്റെ നാഡീസ്പന്ദങ്ങളാണ്.മലയാളിയുടെ ജീവിത നേര്ക്കാഴ്ചയാവുന്നു ഈ കവിത.
കുടിയൊഴിക്കല്,സന്തോഷ് കോടനാട് ~പച്ചക്കുതിര~ഡിസംബര്`~2011
No comments:
Post a Comment